作者：（古希腊）荷马,罗念生,王焕生
出版社：上海人民出版社
格式: AZW3, DOCX, EPUB, MOBI, PDF, TXT
伊利亚特（第七至十二卷）试读：
版权信息书名：伊利亚特（第七至十二卷）
作者：（古希腊）荷马，罗念生，王焕生
排版：良瑞
出版社：上海人民出版社
出版时间：2012-07-01
ISBN：9787208107427
本书由上海世纪出版股份有限公司授权北京当当科文电子商务有限公司制作与发行。
— · 版权所有 侵权必究 · —第七卷埃阿斯同赫克托尔决斗胜负难分
光荣的赫克托尔这样说，匆匆忙忙出城，
他的弟弟阿勒珊德罗斯和他同行，
弟兄二人心里都急于要参加战斗；
有如天神在水手们用光滑的木浆击水，
感到疲劳，他们的手脚已经软弱无力时，
给这些渴望的人们吹来一阵和风，
弟兄俩也这样出现在渴望的特洛亚人面前。
帕里斯杀死阿瑞托奥斯王之子墨涅斯提奥斯，
那人住在阿尔涅，是使用钉头大锤作战的
阿瑞托奥斯和牛眼睛的费洛墨杜萨生的儿子。
赫克托尔用锋利的长枪击中埃伊奥纽斯的
精制的铜盔下的脖子，使他手脚无力。
格劳科斯，希波洛科斯之子，吕西亚人的领袖，
在得克西奥斯国王的儿子伊菲诺奥斯
跳上战车时掷出长枪，击中肩膀，
那人从车上翻身落地，四肢无力。
目光炯炯的女神雅典娜看见他们
在激烈的战斗当中杀死阿尔戈斯人，
便从奥林波斯峰顶匆匆下降到
神圣的伊利昂。阿波罗在城上望见，
便去迎接她，他希望特洛亚人获胜。
他们姐弟在一棵橡树旁边相逢，
宙斯的儿子阿波罗王先开口对她说：“伟大的宙斯的女儿，你为何又这样急忙
从奥林波斯前来，受高傲的心灵驱使？
是不是你不怜悯特洛亚人被杀死，
想使达那奥斯人获得更大的胜利？
你若是听我的话——这样做有益得多，
让我们使今天的战斗停下来，此后他们
可以再打起来，直到阿尔戈斯人
达到夺取伊利昂的目标，既然你们
一心要使特洛亚人的都城遭受毁灭。”
目光炯炯的雅典娜回答阿波罗这样说：“远射的神，就这样办，我是这样想，
才从奥林波斯来到阿开奥斯人
和特洛亚人中间。你愿意怎样制止战争？”
宙斯的儿子阿波罗王回答她说：“让我们激起驯马的赫克托尔的勇敢精神，
使他向达那奥斯人挑起单人战斗，
在可畏的战争中同他面对面互相杀戮。
戴铜胫甲的阿开奥斯人会感到气愤，
激起某个人去同神样的赫克托尔拼杀。”
他这样说，目光炯炯的雅典娜听从。
赫勒诺斯，普里阿摩斯的亲爱的儿子懂得
这两位神明商量决定的满意的计划，
他上前站在赫克托尔旁边对他这样说：“普里阿摩斯的儿子赫克托尔，你聪明如宙斯，
现在听我的话吗？我是你的弟弟。
你使特洛亚人和阿开奥斯人坐下来，
你向最勇敢的阿开奥斯人提出挑战，
叫他在可畏的战争中同你面对面厮杀。
你的命运还没有到死期，不会遭不幸，
因为我曾经听见永存的神们的声音。”
他这样说，赫克托尔听了非常高兴，
他去到两军之间，握着长枪的中部，
挡退特洛亚人的行列，使他们坐下，
阿伽门农主上也使胫甲精美的
阿开奥斯人坐地。雅典娜和银弓之神
阿波罗化身为凶猛的秃鹫，双双蹲在
手提大盾的父亲宙斯的高大的橡树上，
喜看战士。两军的行列密密层层，
盾牌、头盔、无数的长矛紧密竖立，
有如新起的西风吹起的一片片涟漪
散布在大海面上，海水在下面变黑，
阿开奥斯人和特洛亚人的浩荡队伍
就这样坐在平原上。赫克托尔对双方这样说：“特洛亚人和胫甲精美的阿开奥斯人，
请听我说，我要讲的是胸中的心里话。
高坐的宙斯没有使我们的盟誓成事实，
他怀着恶意，给双方的军队制造灾难，
直到你们攻下有好望楼的特洛亚，
或你们在渡海的船舶旁边被我们打败。
你们当中有阿开奥斯人的最高贵的领袖，
让那个很想同我作战的人从你们中间
作为代战者走出来对付神样的赫克托尔。
我这样宣布，请大神宙斯为我们作见证：
要是他用那把长刃的铜剑把我杀死，
便让他剥夺我的甲仗，送往空心船，
但须把我的身体交还给我的家庭，
让特洛亚人和他们的妻子给我行葬礼。
但是如果我杀死他，阿波罗赐我荣誉，
我将剥下他的甲仗，运往伊利昂，
把它们挂在远射的神阿波罗的庙上，
他的尸体可以运回有好长凳的船只，
使长头发的阿开奥斯人把他埋葬，
为他在赫勒斯滂托斯旁边垒个坟墓，
日后出生的人当中有人在大海上
驾驶有许多排桨的船只的时候会说：‘这是远古时候死去的、被光荣的赫克托尔
杀死的非常勇敢的战士留下的坟墓。’
日后有人这样说，我的名声将不朽。”
他这样说，他们全都默不作声。
拒绝可耻，等待他进攻又感恐惧。
墨涅拉奥斯这时从他们中站起来，
他拿话谴责他们，心里却十分悲伤。“好夸口的人啊，阿开奥斯妇女，不是男子汉，
如果没有一个达那奥斯人敢接受
赫克托尔的挑战，这是我们的多大耻辱！
愿你们坐在那里还原为水和泥土。
你们没有一点勇气，没有脸面。
我要武装起来，去对付他的挑战，
胜利的线索操在永生的天神手里。”
他这样说，把漂亮的铠甲披挂起来。
墨涅拉奥斯啊，若不是阿开奥斯人的国王们
跳起来抓住你，你的性命的最后日子
会在赫克托尔手里出现，他比你强得多。
阿特柔斯的儿子、统治广大土地的
阿伽门农拉着他的右手对他说：“宙斯养育的墨涅拉奥斯，你是疯狂了，
你不该这样愚蠢。赶快停止下来，
不要因为气愤去同比你强的人
赫克托尔战斗，别的人都害怕他而发抖，
甚至阿基琉斯在使人获得荣誉的战争中
同他相遇也打寒战，他比你强得多。
你退回去，坐在你的伴侣中间，
阿开奥斯人将推出另一个代战者对付他。
尽管赫克托尔无所畏惧，好战无厌，
我认为他会高兴地弯着膝头坐下来。
如果能从激战和冲突中保全性命。”
战士这样说，劝他的弟弟回心转意，
墨涅拉奥斯俯首听从正确的劝说，
侍从们高兴地从他的肩头解下铠甲。
涅斯托尔站起来对阿开奥斯人这样说：“沉重的悲哀落到了阿开奥斯人的土地上，
年高的佩琉斯国王、乘车出阵的战士、
米尔弥冬人的优秀的演说家和军师会痛哭，
他曾在他的家里向我详细打听，
他问及阿开奥斯人的世系和出生时很高兴。
要是他听说这些人在赫克托尔面前畏缩，
他会向永生的天神举起手来祈求，
让他的灵魂离开肢体，进入冥府。
父亲宙斯、雅典娜女神、阿波罗在上，
但愿我的年纪能转轻到当年皮洛斯人
和阿尔卡狄亚矛兵在湍急的克拉冬河畔结集，
在伊阿达诺斯河边的斐亚城下作战。
神样的埃柔塔利昂充当先锋站出来，
他的肩上披着阿瑞托奥斯的铠甲，
那是神样的阿瑞托奥斯的作战护身。
人们和束着美丽的腰带的妇女称呼
阿瑞托奥斯为锤兵，因为他作战不用
弓箭和长矛，而用铁钉锤突破敌阵。
吕库尔戈斯施展诡计，而不是靠力量，
在狭窄的隘道里使大锤救不了他遭毁灭。
吕库尔戈斯首先下手，一枪刺穿
他的腰身，他往后仰，倒在地上；
吕库尔戈斯剥夺了阿瑞斯赠送的铠甲，
他后来披在身上，参加阿瑞斯的战斗。
当老年把他留在家里把他征服时，
他把铠甲赠给了侍从埃柔塔利昂。
埃柔塔利昂披上那铠甲，向勇士挑战，
那些人个个吓得发抖，不敢回应。
我的坚忍的心却驱使我鼓起勇气
去同他战斗，尽管我在全军中最年轻。
我同他打起来，雅典娜女神赐我以荣誉。
他是我杀死的最魁梧最强大的人，
他像一大堆东西横竖躺在那里。
但愿我现在依然年轻，力量稳定，
头戴闪亮铜盔的赫克托尔很快会遇到
作战的对手。你们是阿开奥斯全军中
最高贵的领袖，却无心前去面对赫克托尔。”
老人这样谴责他们，有九个人站起来，
头一个起身的是人民的国王阿伽门农，
后面是提丢斯的儿子、强大的狄奥墨得斯，
后面是两个埃阿斯、英勇顽强的战士，
后面是伊多墨纽斯和伊多墨纽斯的伴侣
墨里奥涅斯，强似阿瑞斯的杀敌的勇士，
后面是欧埃蒙的光荣的儿子欧律皮洛斯、
安德赖蒙的儿子托阿斯和奥德修斯，
这些人全都乐意同神样的赫克托尔战斗。
革瑞尼亚的策马人涅斯托尔又对他们说：“你们继续投阄，选出一个人来，
他将有益于胫甲精美的阿开奥斯人，
对自己的灵魂也有益处，只要他这次
能把激烈的战斗和可畏的杀戮躲过。”
他这样说，他们每个人在阄上作记号，
把自己的阄投到阿特柔斯的儿子
阿伽门农的头盔里；将士伸手祷告。
有人遥望辽阔的天空这样祈求：“父亲宙斯，请让埃阿斯，或提丢斯的儿子，
或富有黄金的迈锡尼的国王中选。”
他们这样说，革瑞尼亚的策马人涅斯托尔
摇摇头盔，他们所盼望的阄跳出来，
埃阿斯的阄；传令官拿着阄穿过人群，
从左走向右，交给阿开奥斯首领们观看，
他们全都不认识，不承认是自己的阄。
传令官拿着阄穿过人群，来到那个
做过记号，投进盔的闻名的埃阿斯面前，
埃阿斯伸出手来，传令官站在他旁边，
埃阿斯一眼看见记号，心里很喜悦。
他把阄扔在他脚边的地上，这样叹说：“朋友们，这只阄正是我的，我心里很喜悦，
因为我认为我将战胜神样的赫克托尔，
大家过来，在我穿上作战的铠甲时，
你们向克罗诺斯的儿子宙斯王祈祷，
放低声音，不让特洛亚人听见，
或是公开祷告，我们无所畏惧。
没有人会凭暴力，他愿意我不愿意，
就把我吓跑，或者凭灵巧这样吓唬我，
我出生养育在萨拉弥斯岛，并非无技巧。”
他这样说，他们向克罗诺斯的儿子
宙斯王祈求，有人遥望天空祷告：“宙斯、伊达山的主宰、最高贵最伟大的神，
请赐埃阿斯以胜利，使他获得荣誉；
你若是也宠爱赫克托尔，对他很是关怀，
就赐他们两人以同样的力量和光荣。”
他们这样说，埃阿斯穿上发亮的铜甲。
当他把全部铠甲披在身上出阵时，
有如魁梧的阿瑞斯出动前去参加
勇士们的吞食灵魂的战斗，克罗诺斯
用仇视使他们聚集起来，挑动他们。
魁梧的埃阿斯，阿开奥斯人的强大堡垒
也这样冲出去，严肃的脸面露出笑容。
他大步跨行，手里举着有长影的枪杆。
阿开奥斯人看见他，心里无比高兴，
可怕的抖颤却爬上特洛亚人的手脚，
赫克托尔的心也在胸中加快悸动。
他不能逃跑，也不能就这样退到
将士丛中去，因为是他发出挑战。
埃阿斯向他逼近，提着一块像望楼、
有七层牛皮的铜盾，提基奥斯为他制造，
那人是最好的皮革匠，家住许勒城邦，
他为埃阿斯用肥大公牛的皮革制造
一块七层皮的发亮的盾牌，第八层铺铜。
特拉蒙的儿子埃阿斯把盾牌举在胸前，
靠近赫克托尔身边站着，威胁他说：“赫克托尔，你现在人对人，就会清楚地知道，
在那个冲破战士的行列、心如雄狮的
阿基琉斯之后，达那奥斯人当中的
领袖是什么样子。尽管他依然躺在
渡海的弯船旁边，对士兵的牧者
阿伽门农生气，我们还是有人胆敢
同你遭遇，而且有很多。你先动刀枪。”
头盔闪亮的伟大的赫克托尔回答说：“埃阿斯，宙斯的后裔，特拉蒙国王的儿子，
士兵的将领，你可不要把我当作
不懂战事的孩子或是妇人来考验。
我是一个精通战事和杀戮的人。
我懂得怎样把这块用干牛皮做的盾牌
摆向右边、左边，这是作战的艺术，
我知道怎样策马进攻战车的阵势，
也知道怎样在近战中踏着阿瑞斯的节奏。
对你这样的人我不想偷偷地进攻，
我要公开地刺中你，当心，看我的枪。”
他这样说，平衡他的有长影的枪杆，
投掷出去，击中埃阿斯的七层牛皮的
可畏的盾牌最外层的铜皮，那是第八层。
那支顽强的铜枪迅速穿过六层，
在第七层上停下来。这时埃阿斯，
宙斯的后裔，投掷他的有长影的枪杆，
击中赫克托尔的那面等径盾牌。
这支强有力的铜枪穿过发亮的盾牌，
又迅速穿过制作极其精致的胸甲，
笔直刺向腰窝，划破里面的衬袍；
赫克托尔将身一闪，把黑色的死亡躲过。
他们两个同时迅速举起长枪
来回刺杀，很像好吃生肉的狮子
或是野猪，它们都有不小的力气。
普里阿摩斯之子一枪刺中埃阿斯的
盾牌中心，但没能刺破，尖端被扭弯。
埃阿斯向他扑去，铜枪把盾牌刺穿；
他正想进袭敌人，不得不往后一闪，
枪尖擦着脖子，黑色的血往外流。
头盔闪亮的赫克托尔并没有停止战斗，
他往后退，伸出大手把躺在地上的
一块又黑又大又粗糙的石头抓起，
击中埃阿斯的七层牛皮的盾牌正中的
突出的装饰，铜盾发出琅琅的响声。
于是埃阿斯抓起一块更大的石头，
转身投出去，给它增添无限的力量。
这块像石磨的庞大物，打瘪了赫克托尔的盾牌，
压伤了他的膝头，他仰面躺在地上，
被压在盾牌下面，阿波罗赶快把他扶起。
他们现在在近战中挥剑砍杀，
好在两个传令官，宙斯和凡人的使者，
谨慎的塔尔提比奥斯和伊代奥斯前来，
一个来自特洛亚人，一个来自阿开奥斯人。
他们在两个战士中间举起神圣的节杖，
懂得谨慎地劝告的伊代奥斯这样说：“亲爱的孩子们，不要再打仗，不要再斗争，
你们都为集云的神宙斯所宠爱，
我们知道你们都是出色的枪手。
夜色已降临，最好听从夜的安排。”
特拉蒙的儿子埃阿斯回答传令官这样说：“伊代奥斯，你们把这样的话对他去说，
是他向我们的最英勇的人提出挑战。
他若同意这样，我也不斗下去。”
头盔闪亮的伟大的赫克托尔回答说：“埃阿斯，既然天神赋予你身长、力量、
聪明才智，长枪赛过阿开奥斯人，
现在让我们停止今天的战斗和厮杀，
日后再打，直到天神为我们评判，
把胜利的荣誉赐给你或是赐给我。
夜色已降临，最好听从夜的安排，
你可以使你们的船边的全体阿开奥斯人，
特别是你的亲戚和伴侣心里喜悦；
我将在普里阿摩斯的宽阔的都城里面
使特洛亚人和穿长袍的特洛亚妇女高兴，
她们将为我祷告着进入神明的庙宇。
你过来，让我们互相赠送光荣的礼物，
使阿开奥斯人和特洛亚人会这样说：‘他们曾经在吞食灵魂的战争中打斗，
相逢作战，又在友谊中彼此告别。’”
他这样说，把嵌银的剑连同剑鞘
和精心剪裁的佩带一起取下来相赠；
埃阿斯把发亮的紫色腰带送给赫克托尔。
他们告别，一个到阿开奥斯人的队伍中，
另一个到特洛亚人的人群里。他们看见
赫克托尔躲过埃阿斯的勇气和无敌的臂力，
未遭任何损伤地活着，心里欢喜。
赫克托尔平安归阵，被人们簇拥着进城。
胫甲精美的阿开奥斯人把埃阿斯
引向阿伽门农，斗士欢庆胜利。
他们来到阿特柔斯的儿子的营帐里，
人民的国王阿伽门农宰杀一头
五岁的公牛，敬献克罗诺斯的最强大的儿子。
他们剥去牛皮，把肉全都割下，
熟练地切成小块，叉起来细心烧烤，
然后把烤肉一块一块从叉上取下来。
他们做完事，备好肉食，就吃起来，
他们并不觉得缺少相等的一份。
阿特柔斯的权力广泛的儿子阿伽门农，
把长条里脊肉作为礼物赠给埃阿斯。
在他们满足了饮酒吃肉的欲望之后，
老年人涅斯托尔首先开始为他们编织
忠告之网，他的劝告向来最好。
他好心好意向大会发表一篇演说：“阿特柔斯的儿子和全体阿开奥斯人的
其他的领袖们，许多长头发的阿开奥斯人
已经战死，他们的黑血已经被猛烈的
阿瑞斯散布到流水悠悠的斯卡曼德罗斯，
他们的灵魂已经进入冥王的宅第。
你应该使阿开奥斯人的战争在黎明停下来，
我们好集合起来，用公牛和骡子拉车，
把尸体运到这里来，在船只旁边火化，
我们日后返回祖先的土地的时候，
让每一个人把骨灰带给死者的儿女。
让我们在火葬堆旁建造一个坟墓，
从平原上面垒起一个共同的坟冢。
在旁边很快建筑高墙，保护船只，
保护自己，在墙下建筑很结实的大门，
给车子的通行留下一条出入的道路；
在墙外挖一条深沟，当英勇的特洛亚人
得势压过来，可把步兵和战车阻挡。”
他这样说，在座的国王都表示赞成。
特洛亚人的大会在伊利昂高城上，
普里阿摩斯的大门外举行，混乱阴沉。
聪明的安特诺尔首先在会上发言：“特洛亚人、达尔达诺斯人、同盟的朋友，
请听我说，我想要讲的是胸中的心里话。
让我们把阿尔戈斯的海伦和她的财产
交给阿特柔斯的儿子们，由他们带走；
我们是违反可信赖的誓言，进行战斗；
不那样做，就无望为我们获得利益。”
他这样说，随即坐下；神样的帕里斯，
美发的海伦的丈夫在他们中间站起来，
用有翼飞翔的话语回答，他这样说：“安特诺尔，你的发言不使我喜欢；
你是知道怎样构想出更好的话语。
如果你是认真地发表这段演说，
那就是神明破坏了你的聪明才智。
我要在驯马的特洛亚人当中发言，
表达我的意思，我不把妻子退还，
但是我从阿尔戈斯地方带来的财产，
我愿意交还，并且从家里添上一份。”
他这样说，随即坐下；普里阿摩斯，
达尔达诺斯的儿子，有似天神的军师
在他们当中站起来，好意发表演说：“特洛亚人、达尔达诺斯人、同盟的朋友，
请听我说，我想要讲的是胸中的心里话，
你们和往日一样到城里去吃晚饭，
好生注意防卫，人人都要警惕。
黎明时候让伊代奥斯前往空心船，
向阿特柔斯之子阿伽门农和墨涅拉奥斯
宣布阿勒珊德罗斯的话，战争就因他引起；
并且让他宣布这样明智的提议：
他们是否愿意停战，火化死者，
然后再打仗，直到天神为我们评判，
把胜利赐给他们或是赐给我们。”
他这样说，他们听取，表示服从，
一队一队回到军中去吃晚饭。
黎明时，伊代奥斯去到空心船上，
发现达那奥斯人，战神阿瑞斯的侍从们，
已经在阿伽门农的船尾聚集开会，
声音高亢的传令官站在他们中间说：“阿特柔斯的儿子，阿开奥斯人的其他领袖，
普里阿摩斯和其他的高贵的特洛亚人
叫我向你们传达，不知你们是否愿意听
阿勒珊德罗斯的建议，战争就因他引起。
阿勒珊德罗斯载上他的空心船带到
特洛亚来的财产——但愿他早已毁灭！——
他愿意退还，并且从家里添上一份。
但是闻名的墨涅拉奥斯的合法的妻子，
他说不退还，尽管特洛亚人极力相劝。
他们还有这样的建议要求转达，
你们是否愿意停战，火化死者，
然后再打仗，直到天神为我们评判，
把胜利赐给你们或是赐给我们。”
他这样说，他们全体默不作声，
擅长呼喊的狄奥墨得斯这时发言：“不要让人接受阿勒珊德罗斯的财产
或是海伦。人人知道，连蠢人也知道，
毁灭的绳索套在特洛亚人的脖子上。”
他这样说，阿开奥斯人的儿子们欢呼，
称赞驯马的战士狄奥墨得斯的发言。
于是阿伽门农主上对伊代奥斯说：“伊代奥斯，你已听见阿开奥斯人说的话，
他们是怎样回答；我心里非常满意。
对于死者，我并不拒绝把他们火化，
他们死后，没有人会吝惜给他们的尸体
以快速的火化安慰。让赫拉的鸣雷的丈夫
宙斯为我们发出的这句誓言作见证。”
他这样说，当着神明举起权杖；
伊代奥斯回到神圣的伊利昂城。
特洛亚人和达尔达尼亚人坐在会场上，
聚在一起等待伊代奥斯返回；
他回来后站在他们中间传达信息。
他们很快行动，筹办两件事情，
有的去运尸体，有的去找柴薪。
阿尔戈斯人也从有好长凳的船出动，
有的去运尸体，有的去找柴薪。
太阳刚刚从徐徐漂动、深深奔流的
辽阔长河里爬上天空，用新的光芒
照射大地田畴，两军便相遇到一起。
战场上的死者很难一个个清楚辨认，
他们打水净洗伤口上流出的血，
淌着热泪，把同伴的尸体装到车上。
伟大的普里阿摩斯不让人大声痛哭，
他们默默地把死者放在火葬堆顶上，
悲伤地把尸体火化后又回到神圣的伊利昂。
胫甲精美的阿开奥斯人也是这样，
把死者放在火葬堆顶上，心里很悲伤，
他们把尸体火化以后又回到空心船。
黎明还未降临，夜色依然蒙蒙，
阿开奥斯人的精选的队伍便集合起来，
他们在火葬堆旁边造一个坟墓，
从平原上垒起一个共同的坟冢，
在那里建筑壁垒和一些高耸的望楼，
保护船只，保护自己，在墙下建筑
很结实的大门，给车子的通行留下一条
出入的道路；在墙外靠近坟墓挖出
很深的壕沟，又宽又大，立上木桩。
长头发的阿开奥斯人就是这样辛劳；
那些坐在闪电神宙斯旁边的天神
很赞赏披铜甲的阿开奥斯人的浩大工程。
震撼大地的海神波塞冬首先发言：“父亲宙斯，辽阔的地上已没有凡人
把他的心思和计划告诉永生的天神？
你没有看出那些长头发的阿开奥斯人
建筑壁垒来保护船只，绕着壁垒
挖出壕沟而不给神明献上百牲？
这光荣名声会传扬遐迩如黎明远照，
阿波罗和我为拉奥墨冬费力修建的
特洛亚城墙将被人们彻底忘记。”
集云神宙斯听了心不快，对他这样说：“哎呀，震撼大地的、权力无边的神，
你说的是什么话？让比你的手臂和力量
软弱得多的神明害怕这种策略；
你的名声会达到如黎明照射的那么远。
在长头发的阿开奥斯人坐上黑色船
返回他们祖先的亲爱的土地的时候，
你去把壁垒弄塌，全部扔到海里，
用沙子把辽阔的海滩重新掩盖起来，
阿开奥斯人的高大的壁垒就会毁灭。”
他们这样彼此交谈，太阳西沉，
阿开奥斯人已把他们的工程建成，
他们在营帐间宰杀公牛，享用晚餐，
有许多船只从利姆诺斯岛运来酒浆，
那些船只是伊阿宋的儿子欧涅奥斯，
许普西皮勒给士兵的牧者伊阿宋生的
孩子派去。伊阿宋的儿子把一千坛酒
交给阿特柔斯之子阿伽门农和墨涅拉奥斯。
长头发的阿开奥斯人从船上买到葡萄酒，
有的是用青铜，有的用发亮的铁，
有的是用皮革，有的用整队的牛，
有的用奴隶换取，准备欢乐地饮宴。
长发的阿开奥斯人就这样通宵宴饮，
特洛亚人和他们的盟友在城里也是这样。
聪明的宙斯通宵发出可畏的雷声，
构思灾难，恐惧爬上每个人的心头。
他们把酒从杯里泼在地上，没有人
敢于在向至尊的宙斯致奠前喝上一口；
然后他们上床，享受睡眠的赏赐。ΙΛΙΑΔΟΣ Η
Ὣὣς εἰπὼν πυλέων ἐξέσσυτο φαίδιμος Ἕκτωρ,
τῷ δ᾽ ἅμ᾽ Ἀλέξανδρος κί᾽ ἀδελφεός· ἐν δ᾽ ἄρα θυμῷ
ἀμφότεροι μέμασαν πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.
ὡς δὲ θεὸς ναύτῃσιν ἐελδομένοισιν ἔδωκεν
οὖρον, ἐπεί κε κάμωσιν ἐϋξέστῃς ἐλάτῃσι
πόντον ἐλαύνοντες,καμάτῳ δ᾽ ὑπὸ γυῖα λέλυνται,
ὣς ἄρα τὼ Τρώεσσιν ἐελδομένοισι φανήτην.
Ἔνθ᾽ ἑλέτην ὁ μὲν υἱὸν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος,
Ἄρνῃ ναιετάοντα Μενέσθιον,ὃν κορυνήτης
γείνατ᾽ Ἀρηΐθοος καὶ Φυλομέδουσα βοῶπις·
Ἕκτωρ δ᾽ Ἠϊονῆα βάλ᾽ ἔγχεϊ ὀξυόεντι
αὐχέν᾽ ὑπὸ στεφάνης εὐχάλκου, λύντο δὲ γυῖα.
Γλαῦκος δ᾽ Ἱππολόχοιο πάϊς，Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν
Ἰφίνοον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην
Δεξιάδην，ἵππων ἐπιάλμενον ὠκειάων，
ὦμον· ὁ δ᾽ ἐξ ἵππων χαμάδις πέσε, λύντο δὲ γυῖα.
Tοὺς δ᾽ ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη
Ἀργείους ὀλέκοντας ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ,
βῆ ῥα κατ᾽ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα
Ἴλιον εἰς ἱερήν· τῇ δ᾽ ἀντίος ὄρνυτ᾽ Ἀπόλλων
Περγάμου ἐκκατιδών, Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην.
ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην παρὰ φηγῷ.
τὴν πρότερος προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
“τίπτε σὺ δ᾽ αὖ μεμαυῖα，Διὸς θύγατερ μεγάλοιο，
ἦ λθες ἀπ᾽ Οὐλύμποιο, μέγας δέ σε θυμὸς ἀνῆκεν；
ἦ ἵνα δὴ Δαναοῖσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην
δῷς；ἐπεὶ οὔ τι Τρῶας ἀπολλυμένους ἐλεαίρεις.
ἀλλ᾽ εἴ μοί τι πίθοιο，τό κεν πολὺ κέρδιον εἴη.
νῦν μὲν παύσωμεν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα
σήμερον· ὕστερον αὖτε μαχήσοντ᾽，εἰς ὅ κε τέκμωρ
Ἰλίου εὕρωσιν, ἐπεὶ ὣς φίλον ἔπλετο θυμῷ
ὑμῖν ἀθανάτῃσι, διαπραθέειν τόδε ἄστυ.”
Tὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
“ὧδ᾽ ἔστω，ἑκάεργε· τὰ γὰρ φρονέουσα καὶ αὐτὴ
ἦ λθον ἀπ᾽ Οὐλύμποιο μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς.
ἀλλ᾽ ἄγε，πῶς μέμονας πόλεμον καταπαυσέμεν ἀνδρῶν；”
Tὴν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
“Ἕκτορος ὄρσωμεν κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο,
ἤν τινά που Δαναῶν προκαλέσσεται οἰόθεν οἶος
ἀ ντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι,
οἱ δέ κ᾽ ἀγασσάμενοι χαλκοκνήμιδες Ἀχαιοὶ
οἶον ἐπόρσειαν πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ.”
Ὣς ἔφατ᾽, οὐδ᾽ ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.
τῶν δ᾽ Ἕλενος，Πριάμοιο φίλος παῖς，σύνθετο θυμῷ
βουλήν, ἥ ῥα θεοῖσιν ἐφήνδανε μητιόωσι·
στῆ δὲ παρ᾽ Ἕκτορ᾽ ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
“Ἕκτορ，υἱὲ Πριάμοιο，Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε，
ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο；κασίγνητος δέ τοί εἰμι·
ἄλλους μὲν κάθισον Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιούς,
αὐτὸς δὲ προκάλεσσαι Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος
ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι.
οὐ γάρ πώ τοι μοῖρα θανεῖν καὶ πότμον ἐπισπεῖν·
ὣς γὰρ ἐγὼ ὄπ᾽ ἄκουσα θεῶν αἰειγενετάων.”
Ὣς ἔφαθ᾽, Ἕκτωρ δ᾽ αὖτ᾽ ἐχάρη μέγα μῦθον ἀκούσας,
καί ῥ᾽ ἐς μέσσον ἰὼν Τρώων ἀνέεργε φάλαγγας,
μέσσου δουρὸς ἑλών· οἱ δ᾽ ἱδρύνθησαν ἅπαντες.
κὰδ δ᾽ Ἀγαμέμνων εἷσεν ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
κὰδ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀθηναίη τε καὶ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων
ἑζέσθην ὄρνισιν ἐοικότες αἰγυπιοῖσι
φηγῷ ἐφ᾽ ὑψηλῇ πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο，
ἀνδράσι τερπόμενοι· τῶν δὲ στίχες ἣατο πυκναί，
ἀσπίσι καὶ κορύθεσσι καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι.
οἵη δὲ Ζεφύροιο ἐχεύατο πόντον ἔπι φρὶξ
ὀρνυμένοιο νέον,μελάνει δέ τε πόντος ὑπ᾽ αὐτῆς,
τοῖαι ἄρα στίχες ἥατ᾽ Ἀχαιῶν τε Τρώων τε
ἐν πεδίῳ· Ἕκτωρ δὲ μετ᾽ ἀμφοτέροισιν ἔειπε·
“κέκλυτέ μευ，Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ，
ὄφρ᾽ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν,
ἀ λλὰ κακὰ φρονέων τεκμαίρεται ἀμφοτέροισιν，
εἰς ὅ κεν ἢ ὑμεῖς Τροίην εὔπυργον ἕλητε，
ἢ αὐτοὶ παρὰ νηυσὶ δαμείετε ποντοπόροισιν.
ὑμῖν δ᾽ ἐν γὰρ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν·
τῶν νῦν ὅν τινα θυμὸς ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει，
δεῦρ᾽ ἴτω ἐκ πάντων πρόμος ἔμμεναι Ἕκτορι δίῳ.
ὧδε δὲ μυθέομαι, Ζεὺς δ᾽ ἄμμ᾽ ἐπὶ μάρτυρος ἔστω·
εἰ μέν κεν ἐμὲ κεῖνος ἕλῃ ταναήκεϊ χαλκῷ,
τεύχεα συλήσας φερέτω κοίλας ἐπὶ νῆας,
σῶμα δὲ οἴκαδ᾽ ἐμὸν δόμεναι πάλιν,ὄφρα πυρός με
Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα.
εἰ δέ κ᾽ ἐγὼ τὸν ἕλω，δώῃ δέ μοι εὖχος Ἀπόλλων,
τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν,
καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο,
τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω,
ὄ φρά ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί，
σῆμά τέ οἱ χεύωσιν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ.
καί ποτέ τις εἴπῃσι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων，
νηῒ πολυκλήϊδι πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον·‘ἀνδρὸς μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνηῶτος,
ὅν ποτ᾽ ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ.’
ὥς ποτέ τις ἐρέει· τὸ δ᾽ ἐμὸν κλέος οὔ ποτ᾽ ὀλεῖται.”
Ὣς ἔφαθ᾽, οἱ δ᾽ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ·
αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι, δεῖσαν δ᾽ ὑποδέχθαι·
ὀψὲ δὲ δὴ Μενέλαος ἀνίστατο καὶ μετέειπε
νείκει ὀνειδίζων,μέγα δὲ στεναχίζετο θυμῷ·
“ὤ μοι，ἀπειλητῆρες，Ἀχαιΐδες，οὐκέτ᾽ Ἀχαιοί·
ἦ μὲν δὴ λώβη τάδε γ᾽ ἔσσεται αἰνόθεν αἰνῶς，
εἰ μή τις Δαναῶν νῦν Ἕκτορος ἀντίος εἶσιν.
ἀλλ᾽ ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε，
ἥμενοι αὖθι ἕκαστοι ἀκήριοι，ἀκλεὲς αὔτως·
τῷδε δ᾽ ἐγὼν αὐτὸς θωρήξομαι. αὐτὰρ ὕπερθε
νίκης πείρατ᾽ ἔχονται ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν.”
Ὣς ἄρα φωνήσας κατεδύσετο τεύχεα καλά.
ἔνθά κέ τοι，Μενέλαε，φάνη βιότοιο τελευτὴ
Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν, ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν,
εἰ μὴ ἀναΐξαντες ἕλον βασιλῆες Ἀχαιῶν,
αὐτός τ᾽ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
δεξιτερῆς ἕλε χειρὸς ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζεν·
“ἀφραίνεις，Μενέλαε διοτρεφές，οὐδέ τί σε χρὴ
ταύτης ἀφροσύνης· ἀνὰ δὲ σχέο κηδόμενός περ,
μηδ᾽ ἔθελ᾽ ἐξ ἔριδος σεῦ ἀμείνονι φωτὶ μάχεσθαι，
Ἕκτορι Πριαμίδῃ, τόν τε στυγέουσι καὶ ἄλλοι.
καὶ δ᾽ Ἀχιλεὺς τούτῳ γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
ἔρριγ᾽ ἀντιβολῆσαι, ὅ περ σέο πολλὸν ἀμείνων.
ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων,
τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί.
εἴ περ ἀδειής τ᾽ ἐστὶ καὶ εἰ μόθου ἔστ᾽ ἀκόρητος,
φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν, αἴ κε φύγῃσι
δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.”
Ὣς εἰπὼν παρέπεισεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως
αἴσιμα παρειπών, ὁ δ᾽ ἐπείθετο. τοῦ μὲν ἔπειτα
γηθόσυνοι θεράποντες ἀπ᾽ ὤμων τεύχε᾽ ἕλοντο·
Νέστωρ δ᾽ Ἀργείοισιν ἀνίστατο καὶ μετέειπεν·
“ὢ πόποι，ἦ μέγα πένθος Ἀχαιΐδα γαῖαν ἱκάνει.
ἦ κε μέγ᾽ οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεύς，
ἐσθλὸς Μυρμιδόνων βουληφόρος ἠδ᾽ ἀγορητής,
ὅς ποτέ μ᾽ εἰρόμενος μέγ᾽ ἐγήθεεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ，
πάντων Ἀργείων ἐρέων γενεήν τε τόκον τε.
τοὺς νῦν εἰ πτώσσοντας ὑφ᾽ Ἕκτορι πάντας ἀκούσαι,
πολλά κεν ἀθανάτοισι φίλας ἀνὰ χεῖρας ἀείραι，
θυμὸν ἀπὸ μελέων δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω.
αἲ γάρ，Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον，
ἡβῷμ᾽ ὡς ὅτ᾽ ἐπ᾽ ὠκυρόῳ Κελάδοντι μάχοντο
ἀγρόμενοι Πύλιοί τε καὶ Ἀρκάδες ἐγχεσίμωροι，
Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν，Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα.
τοῖσι δ᾽ Ἐρευθαλίων πρόμος ἵστατο，ἰσόθεος φώς，
τεύχε᾽ ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος，
δίου Ἀρηϊθόου, τὸν ἐπίκλησιν κορυνήτην
ἄνδρες κίκλησκον καλλίζωνοί τε γυναῖκες，
οὕνεκ᾽ ἄρ᾽ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ,
ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγας.
τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ，οὔ τι κράτεΐ γε,
στεινωπῷ ἐν ὁδῷ，ὅθ᾽ ἄρ᾽ οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρον
χραῖσμε σιδηρείη· πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰς
δουρὶ μέσον περόνησεν，ὁ δ᾽ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη·
τεύχεα δ᾽ ἐξενάριξε, τά οἱ πόρε χάλκεος Ἄρης.
καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος·
αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα，
δῶκε δ᾽ Ἐρευθαλίωνι φίλῳ θεράποντι φορῆναι.
τοῦ ὅ γε τεύχε᾽ ἔχων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους.
οἱ δὲ μάλ᾽ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν，οὐδέ τις ἔτλη.
ἀλλ᾽ ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν
θάρσεϊ ᾧ· γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων.
καὶ μαχόμην οἱ ἐγώ, δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη.
τὸν δὴ μήκιστον καὶ κάρτιστον κτάνον ἄνδρα·
πολλὸς γάρ τις ἔκειτο παρήορος ἔνθα καὶ ἔνθα.
εἴθ᾽ ὣς ἡβώοιμι, βίη δέ μοι ἔμπεδος εἴη·
τώ κε τάχ᾽ ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ.
ὑμέων δ᾽ οἵ περ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν，
οὐδ᾽ οἳ προφρονέως μέμαθ᾽ Ἕκτορος ἀντίον ἐλθεῖν.”
Ὣς νείκεσσ᾽ ὁ γέρων, οἱ δ᾽ ἐννέα πάντες ἀνέσταν.
ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
τῷ δ᾽ ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,
τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Αἴαντες，θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν,
τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος，
Μηριόνης，ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ,
τοῖσι δ᾽ ἐπ᾽ Εὐρύπυλος，Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός,
ἂν δὲ Θόας Ἀνδραιμονίδης καὶ δῖος Ὀδυσσεύς·
πάντες ἄρ᾽ οἵ γ᾽ ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ.
τοῖς δ᾽ αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
“κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερές，ὅς κε λάχῃσιν·
οὗτος γὰρ δὴ ὀνήσει ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς,
καὶ δ᾽ αὐτὸς ὃν θυμὸν ὀνήσεται，αἴ κε φύγῃσι
δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.”
Ὣς ἔφαθ᾽, οἱ δὲ κλῆρον ἐσημήναντο ἕκαστος,
ἐν δ᾽ ἔβαλον κυνέῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο.
λαοὶ δ᾽ ἠρήσαντο,θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον.
ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
“Ζεῦ πάτερ，ἢ Αἴαντα λαχεῖν,ἢ Τυδέος υἱόν,
ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.”
Ὣς ἄρ᾽ ἔφαν, πάλλεν δὲ Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
ἐκ δ᾽ ἔθορε κλῆρος κυνέης，ὃν ἄρ᾽ ἤθελον αὐτοί，
Αἴαντος· κῆρυξ δὲ φέρων ἀν᾽ ὅμιλον ἁπάντῃ
δεῖξ᾽ ἐνδέξια πᾶσιν ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν.
οἱ δ᾽ οὐ γιγνώσκοντες ἀπηνήναντο ἕκαστος.
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τὸν ἵκανε φέρων ἀν᾽ ὅμιλον ἁπάντῃ，
ὅς μιν ἐπιγράψας κυνέῃ βάλε，φαίδιμος Αἴας,
ἦ τοι ὑπέσχεθε χεῖρ᾽, ὁ δ᾽ ἄρ᾽ ἔμβαλεν ἄγχι παραστάς,
γνῶ δὲ κλήρου σῆμα ἰδών, γήθησε δὲ θυμῷ.
τὸν μὲν πὰρ πόδ᾽ ἑὸν χαμάδις βάλε φώνησέν τε·
“ὦ φίλοι，ἦ τοι κλῆρος ἐμός, χαίρω δὲ καὶ αὐτὸς
θυμῷ,ἐπεὶ δοκέω νικησέμεν Ἕκτορα δῖον.
ἀλλ᾽ ἄγετ᾽，ὄφρ᾽ ἂν ἐγὼ πολεμήϊα τεύχεα δύω,
τόφρ᾽ ὑμεῖς εὔχεσθε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι，
σιγῇ ἐφ᾽ ὑμείων，ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται,
ἠὲ καὶ ἀμφαδίην, ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης.
οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται，
οὐδέ τι ἰδρείῃ, ἐπεὶ οὐδ᾽ ἐμὲ νήϊδά γ᾽ οὕτως
ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε.”
Ὣς ἔφαθ᾽, οἱ δ᾽ εὔχοντο Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι·
ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
“Ζεῦ πάτερ，Ἴδηθεν μεδέων，κύδιστε μέγιστε，
δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν εὖχος ἀρέσθαι.
εἰ δὲ καὶ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ,
ἴσην ἀμφοτέροισι βίην καὶ κῦδος ὄπασσον.”
Ὣς ἄρ᾽ ἔφαν, Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ.
αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα περὶ χροῒ ἕσσατο τεύχεα,
σεύατ᾽ ἔπειθ᾽ οἷός τε πελώριος ἔρχεται Ἄρης,
ὅς τ᾽ εἶσιν πόλεμόνδε μετ᾽ ἀνέρας，οὕς τε Κρονίων
θυμοβόρου ἔριδος μένεϊ ξυνέηκε μάχεσθαι.
τοῖος ἄρ᾽ Αἴας ὦρτο πελώριος，ἕρκος Ἀχαιῶν，
μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασι. νέρθε δὲ ποσσὶν
ἤϊε μακρὰ βιβάς, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.
τὸν δὲ καὶ Ἀργεῖοι μὲν ἐγήθεον εἰσορόωντες,
Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον,
Ἕκτορί τ᾽ αὐτῷ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι πάτασσεν·
ἀλλ᾽ οὔ πως ἔτι εἶχεν ὑποτρέσαι οὐδ᾽ ἀναδῦναι
ἂψ λαῶν ἐς ὅμιλον, ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ.
Αἴας δ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον，
χάλκεον ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων，
σκυτοτόμων ὄχ᾽ ἄριστος，Ὕλῃ ἔνι οἰκία ναίων,
ὅς οἱ ἐποίησεν σάκος αἰόλον ἑπταβόειον
ταύρων ζατρεφέων, ἐπὶ δ᾽ ὄγδοον ἤλασε χαλκόν.
τὸ πρόσθε στέρνοιο φέρων Τελαμώνιος Αἴας
στῆ ῥα μάλ᾽ Ἕκτορος ἐγγύς, ἀπειλήσας δὲ προσηύδα·
“Ἕκτορ， νῦν μὲν δὴ σάφα εἴσεαι οἰόθεν οἶος
οἷοι καὶ Δαναοῖσιν ἀριστῆες μετέασι，
καὶ μετ᾽ Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα θυμολέοντα.
ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσι ποντοπόροισι
κεῖτ᾽ ἀπομηνίσας Ἀγαμέμνονι，ποιμένι λαῶν·
ἡμεῖς δ᾽ εἰμὲν τοῖοι οἳ ἂν σέθεν ἀντιάσαιμεν
καὶ πολέες· ἀλλ᾽ ἄρχε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο.”
Tὸν δ᾽ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
“Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε，κοίρανε λαῶν，
μή τί μευ ἠΰτε παιδὸς ἀφαυροῦ πειρήτιζε，
ἠὲ γυναικός, ἣ οὐκ οἶδεν πολεμήϊα ἔργα.
αὐτὰρ ἐγὼν εὖ οἶδα μάχας τ᾽ ἀνδροκτασίας τε.
οἶδ᾽ ἐπὶ δεξιά, οἶδ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν
ἀζαλέην,τό μοι ἔστι ταλαύρινον πολεμίζειν·
οἶδα δ᾽ ἐπαΐξαι μόθον ἵππων ὠκειάων·
οἶδα δ᾽ ἐνὶ σταδίῃ δηΐῳ μέλπεσθαι Ἄρηϊ.
ἀλλ᾽ οὐ γάρ σ᾽ ἐθέλω βαλέειν τοιοῦτον ἐόντα
λάθρῃ ὀπιπεύσας,ἀλλ᾽ ἀμφαδόν, αἴ κε τύχωμι.”
ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
καὶ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον
ἀκρότατον κατὰ χαλκόν, ὃς ὄγδοος ἦεν ἐπ᾽ αὐτῷ.
ἓξ δὲ διὰ πτύχας ἦλθε δαΐζων χαλκὸς ἀτειρής,
ἐν τῇ δ᾽ ἑβδομάτῃ ῥινῷ σχέτο. δεύτερος αὖτε
Αἴας διογενὴς προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
καὶ βάλε Πριαμίδαο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην.
διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,
καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο·
ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα
ἔγχος· ὁ δ᾽ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.
τὼ δ᾽ ἐκσπασσαμένω δολίχ᾽ ἔγχεα χερσὶν ἅμ᾽ ἄμφω
σύν ῥ᾽ ἔπεσον λείουσιν ἐοικότες ὠμοφάγοισιν
ἢ συσὶ κάπροισιν, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν.
Πριαμίδης μὲν ἔπειτα μέσον σάκος οὔτασε δουρί,
οὐδ᾽ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμή.
Αἴας δ᾽ ἀσπίδα νύξεν ἐπάλμενος· ἡ δὲ διαπρὸ
ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα,
τμήδην δ᾽ αὐχέν᾽ ἐπῆλθε,μέλαν δ᾽ ἀνεκήκιεν αἷμα.
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὧς ἀπέληγε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ,
ἀλλ᾽ ἀναχασσάμενος λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ
κείμενον ἐν πεδίῳ，μέλανα，τρηχύν τε μέγαν τε·
τῷ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον
μέσσον ἐπομφάλιον· περιήχησεν δ᾽ ἄρα χαλκός.
δεύτερος αὖτ᾽ Αἴας πολὺ μείζονα λᾶαν ἀείρας
ἧκ᾽ ἐπιδινήσας,ἐπέρεισε δὲ ἶν᾽ ἀπέλεθρον,
εἴσω δ᾽ ἀσπίδ᾽ ἔαξε βαλὼν μυλοειδέϊ πέτρῳ,
βλάψε δέ οἱ φίλα γούναθ᾽· ὁ δ᾽ ὕπτιος ἐξετανύσθη
ἀσπίδι ἐγχριμφθείς· τὸν δ᾽ αἶψ᾽ ὤρθωσεν Ἀπόλλων.
καί νύ κε δὴ ξιφέεσσ᾽ αὐτοσχεδὸν οὐτάζοντο,
εἰ μὴ κήρυκες，Διὸς ἄγγελοι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν，
ἦλθον，ὁ μὲν Τρώων, ὁ δ᾽ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
Ταλθύβιός τε καὶ Ἰδαῖος，πεπνυμένω ἄμφω.
μέσσῳ δ᾽ ἀμφοτέρων σκῆπτρα σχέθον, εἶπέ τε μῦθον
κῆρυξ Ἰδαῖος，πεπνυμένα μήδεα εἰδώς·
“μηκέτι，παῖδε φίλω，πολεμίζετε μηδὲ μάχεσθον·
ἀμφοτέρω γὰρ σφῶϊ φιλεῖ νεφεληγερέτα Ζεύς,
ἄμφω δ᾽ αἰχμητά· τό γε δὴ καὶ ἴδμεν ἅπαντες.
νὺξ δ᾽ ἤδη τελέθει· ἀγαθὸν καὶ νυκτὶ πιθέσθαι.”
Tὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη Τελαμώνιος Αἴας·
试读结束[说明：试读内容隐藏了图片]